Umeå University's logo

Human trafficking is estimated to affect about 49 million people worldwide. Faith-based organizations (FBOs) are extensively involved in efforts to counter this global problem, alongside governments, intergovernmental organizations, and various types of non-governmental organizations (NGOs). However, not enough attention has been directed to understanding the antitrafficking responses of FBOs. Do their activities differ from secular antitrafficking actors, why so, and how are these activities received? This thesis aims to understand and explain the role and impact of faith in antitrafficking, as one sub-field of development cooperation, through a case study of the antitrafficking efforts of three Christian FBOs in Thailand and Cambodia. Thailand and Cambodia are two countries where human trafficking is prevalent, and where there is a significant concentration of NGOs and FBOs operating against human trafficking. Studying these contexts may therefore generate insights that have wider relevance beyond the region, and beyond the field of antitrafficking specifically. The study builds on individual as well as group interviews with staff of the FBOs, observations of the activities of the FBOs, as well as document reviews. The empirical material also includes interviews with representatives of secular antitrafficking NGOs, government officials, and recipients or community members in the areas where the FBOs implement their work. The thesis draws on a multidimensional theoretical framework that allows the analysis to capture the specific characteristics of FBO antitrafficking practices, how ideas and social relations shape their work, and how their antitrafficking work is received, perceived and negotiated when implemented in practice. This analytical approach generates a comprehensive and multidimensional understanding of FBOs as antitrafficking and development actors.

The findings reveal that faith-based antitrafficking practice is distinguished by its emphasis on the post-trauma phases of antitrafficking work, through interventions focusing on e.g. trauma healing, or vocational training. The religious worldview of the FBOs shapes their practices and leads to a focus on individual (spiritual and moral) transformation. The three FBOs can therefore be viewed as engaging in therapeutic modes of governance, emphasizing individual responsibility and immaterial wellbeing. FBOs are also distinguished by their specific funding patterns. Instead of mainstream development donors, FBOs are primarily funded by faith-based donor networks consisting to a significant degree of faith-based donors such as churches, individual donors, and other FBOs. While secular norms incentivize the FBOs to de-emphasize their faith identity in interactions with secular partners and donors, their faith-based donor relationships enable them to use religion as a motivator for change in communities and for individual spiritual and moral transformation. Moreover, religious difference does not present a significant obstacle when the FBOs implement their work in primarily Buddhist recipient communities. In contrast, the results indicate that religion can be a resource, rather than a problem, in establishing co-ownership with local actors in the antitrafficking work of the FBOs. However, in interactions with secular antitrafficking actors, finding common ground is more challenging: the religious–secular divide seems wider than the Christian-Buddhist divide. The thesis shows that faith matters for the design, implementation, and reception of antitrafficking programs. However, the impact of religious faith is contextual, and therefore depends on the interaction with cultural norms and values, as well as material conditions. 

Människohandel är ett globalt fenomen som uppskattas drabba över 49 miljoner människor. I Thailand och Kambodja är människohandel ett utbrett problem, och därför finns det en stor mängd aktörer i dessa länder som arbetar mot människohandel. En vanlig typ av aktör är de religiösa hjälporganisationerna (engelskans faith-based organizations). En enkel definition av religiösa hjälporganisationer är att de har en uttalad religiös identitet och använder sig av religion som en resurs i arbetet. Inom forskningen återstår mycket att utforska när det gäller religiösa hjälporganisationers arbete mot människohandel: till exempel vad som kännetecknar deras arbete mot människohandel, samt hur deras religiösa världsbild formar deras praktiker. Dessutom behövs det mer kunskap om hur religiösa hjälporganisationers explicita religiösa identitet uppfattas av mottagande lokalsamhällen med en annan religiös identitet.

I den här avhandlingen ställer jag tre forskningsfrågor: (1) Vad gör de religiösa hjälporganisationerna för att motverka människohandel och vad kännetecknar deras praktiker och strategier? (2) Vad är det som påverkar de religiösa hjälporganisationernas strategier? (3) Hur uppfattas de religiösa hjälporganisationernas arbete av de lokala mottagarna i Kambodja och Thailand? Genom att svara på dessa frågor bidrar jag till att öka kunskapen om religiösa aktörers arbete mot människohandel specifikt, men även inom bistånds- och utvecklingsinsatser.

För att svara på forskningsfrågorna har jag genomfört fallstudier av tre religiösa (kristna) hjälporganisationer som arbetar mot människohandel i Thailand och Kambodja. Inom ramen för dessa fallstudier har jag intervjuat organisationernas personal enskilt, men jag har också intervjuat personal i grupp. Dessutom har jag observerat organisationernas arbete mot människohandel, och granskat dokument som beskriver organisationernas identitet och arbete. I samband med observationerna har jag intervjuat aktörer och personer som finns i de religiösa hjälporganisationernas närhet. Dessa inkluderar sekulära organisationer som arbetar mot människohandel, myndighetsföreträdare samt enskilda individer som berörs av, eller finns i närheten av de religiösa hjälporganisationerna.

Jag använder mig av ett multidimensionellt teoretiskt ramverk med fyra analytiska dimensioner i syfte att utforska de religiösa hjälporganisationernas arbete mot människohandel. Dessa är (1) särskilda praktiker, (2) idéer, (3) relationer och (4) lokalt mottagande. Det teoretiska ramverket ger mig möjlighet att skapa en djup, omfattande och mångfacetterad förståelse för religiösa hjälporganisationerna som aktörer mot människohandel och som utvecklings- och biståndsaktörer.

När det gäller min första forskningsfråga, där jag utgår från teoretiska ramverkets särskilda praktiker, visar min analys att religiösa hjälporganisationer som arbetar mot människohandel prioriterar post-traumafasen. Detta innebär t.ex. ett fokus på traumabearbetning samt att (åter)uppbygga självförtroende och moral hos överlevare av människohandel. Ett sådant fokus kan förstås som individualiserade och förandligade lösningar på människohandel, som ofta sker på bekostnad av lösningar som fokuserar på att ändra strukturer. På så sätt deltar de religiösa hjälporganisationerna i terapeutisk styrning (engelskans therapeutic governance), dvs. styrning där fokus förskjuts mot individuellt ansvar med betoning på immateriella värden.

Min andra forskningsfråga, som utgår från det teoretiska ramverkets andra och tredje dimension om idéer och relationer, handlar om vad som formar organisationernas strategier. Här finner jag att den religiösa världsbilden formar hur de arbetar mot människohandel. Här är de religiösa hjälporganisationernas idéer om holistisk utveckling centralt eftersom det leder till ett fokus på individuell, moralisk och andlig förändring. Även de relationer som religiösa hjälporganisationer har till andra aktörer påverkar. Styrande relationer (engelskans ruling relations) dikterar en begränsad roll för andlighet och religion i arbetet mot människohandel, vilket leder till att de religiösa hjälporganisationerna tonar ner sin religiösa identitet i vissa sammanhang. Det bidrar också till att skapa en tydlig givarprofil för de religiösa hjälporganisationerna som primärt tar emot pengar från enskilda individer, kyrkor och andra religiösa hjälporganisationer, och i mindre utsträckning från institutionella och sekulära givare. Dessa trosbaserade givarnätverk möjliggör för de religiösa hjälporganisationerna att lyfta fram religionens roll för identitet och för arbetet genom att arbeta med religiösa ledare, men även genom att använda tro som en motiverade faktor för förändring. Hur tro och religion används varierar dock beroende på hur central religionen är för en hjälporganisations identitet och arbete (engelskans faith-infusion).

Den tredje och sista forskningsfrågan, som utgår från det teoretiska ramverkets fjärde dimension om lokalt mottagande, utforskar hur studiens tre kristna hjälporganisationernas arbete mot människohandel tas emot av de lokala buddhistiska samhällena. Min analys visar att de kristna hjälporganisationerna förmår överbrygga religiösa skillnader. Trots de potentiella hindren lyckas de skapa samägarskap (engelskans co-ownership) med de lokala aktörerna och mottagarna när det gäller att formulera vad som orsakar människohandel samt hur människohandel ska bekämpas, och därmed en samsyn kring program och åtgärder. De religiösa hjälporganisationerna har en förmåga att bygga tillit, och förankra och översätta idéer och mål över kulturella och religiösa gränser. Dessutom kan de dra nytta av och bygga på en gemensam religiös världsbild (trots skillnader i religion) i översättningsarbetet mellan de kristna organisationerna och de buddhistiska lokalsamhällena. Sekulära organisationers förståelse för människohandel och hur det ska bekämpas har mindre gemensamt med de buddhistiska lokalsamhällena. Min analys visar också att de religiösa hjälporganisationerna med något nedtonad kristen identitet har lättare att överbrygga avståndet till de sekulära aktörerna. Avhandlingen visar att religiös tro påverkar hur arbetet mot människohandel utformas, genomförs och tas emot. Dock är effekterna och inflytandet av religiös tro på arbetet mot människohandel kontextspecifik, och beror på hur tron interagerar med kulturella normer och värderingar, liksom materiella förhållanden. 

SUMMARY IN THAI บทสรุปงานวิจัย 

บทสรุปโดยย่อของวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกสาขาวิชารัฐศาสตร์ หัวข้อ “เรื่องของความศรัทธา? การต่อต้านการค้ามนุษย์ในประเทศไทย และกัมพูชา”

การค้ามนุษย์กำลังส่งผลกระทบต่อคนประมาณ 49 ล้านคนทั่วโลก องค์กรที่มีพื้นฐานความเชื่อทางศาสนา (เอฟ บี โอ) มีส่วนร่วมอย่างมากในการพยายามที่จะรับมือกับปัญหาระดับโลกนี้ โดยทำงานร่วมกับภาครัฐ องค์กรระหว่างประเทศ และองค์พัฒนาเอกชน (เอ็น จี โอ) ที่มีหลายรูปแบบ แต่อย่างไรก็ตามความพยายามในการทำความเข้าใจ ต่อการตอนสนองต่อการต่อต้านการค้ามนุษย์ขององค์กรที่มีพื้นฐานทางความเชื่อทางศาสนา (เอฟ บี โอ) นั้นยังไม่เพียงพอ กลยุทธ์และกิจกรรมของพวกเขาต่างไปจากองค์กรต่อต้านการค้ามนุษย์อื่นหรือไม่ หากเป็นเช่นนั้น แล้วมีความแตกต่างอย่างไร? วิทยานิพนธ์นี้มุ่งเน้นศึกษา เพื่อเข้าใจและอธิบายถึงบทบาทและผลกระทบของความศรัทธาในการต่อต้านการค้ามนุษย์ ในแง่ของส่วนหนึ่งของการร่วมมือในการพัฒนา

เพื่อให้บรรลุตามวัตถุประสงค์ งานวิทยานิพนธ์นี้ได้มีการตั้งคำถามงานวิจัยสามข้อ (1) องค์กร เอฟ บี โอ ทำงานเพื่อต่อต้านการค้ามนุษย์อย่างไรบ้าง และมีลักษณะกลยุทธ์ในการทำงานอย่างไร? (2) มีการออกแบบกลยุทธ์ในการต่อต้านการค้ามนุษย์บนพื้นฐานความเชื่อทางศาสนาอย่างไร? (3) ชุมชนในท้องถิ่นในประเทศไทยและกัมพูชามีมุมมองต่อการทำงานด้านการต่อต้านการค้ามนุษย์ขององค์กร เอฟ บี โอ อย่างไร? จากการตอบคำถามงานวิจัยเหล่านี้ ไม่เพียงแต่ช่วยเสริมสร้างความเข้าใจต่อผู้ที่มีบทบาทในการต่อต้านการค้ามนุษย์บนพื้นฐานความเชื่อทางศาสนาเท่านั้น แต่ยังช่วยสร้างความร่วมมือในการพัฒนาในวงกว้างอีกด้วย

องค์กรที่มีพื้นฐานความเชื่อทางศาสนาคริสต์ (เอฟ บี โอ) สามองค์กรในประเทศไทยและกัมพูชา ได้ร่วมกันตอบคำถามงานวิจัยผ่านกรณีศึกษาเรื่องความพยายามในการต่อต้านการค้ามนุษย์ โดยประเทศไทยและประเทศกัมพูชาเป็นประเทศที่มีการค้ามนุษย์อย่างแพร่หลาย และมีจำนวนขององค์กรพัฒนาเอกชน (เอ็น จี โอ) และองค์กรที่มีพื้นฐานความเชื่อทางศาสนา (เอฟ บี โอ) อยู่เป็นจำนวนมากอย่างมีนัยสำคัญ การศึกษาบริบทเหล่านี้จึงอาจสร้างข้อมูลเชิงลึก ซึ่งอาจจะมีความเกี่ยวข้องในวงกว้างกว่าระดับภูมิภาค และกว้างกว่าด้านการต่อต้านการค้ามนุษย์ การศึกษานี้จัดทำขึ้นจากการสัมภาษณ์บุคคลและกลุ่มบุคคลที่ทำงานในองค์กร เอฟ บี โอ จากการสังเกตกิจกรรมและการทำงานขององค์กรเอฟ บี โอ รวมไปถึงการศึกษาทบทวนเอกสาร ในส่วนของเนื้อหาเชิงประจักษ์ยังรวมไปถึงการสัมภาษณ์ตัวแทนจากองค์กรเอ็น จี โอ ทั่วไป  เจ้าหน้าที่ภาครัฐ และผู้ที่ได้รับความช่วยเหลือหรือสมาชิกในชุมชนที่ได้รับความช่วยเหลือจากองค์กร เอฟ บี โอ

งานวิทยานิพนธ์นี้ใช้กรอบทฤษฎีหลายมิติ ที่ช่วยให้การวิเคราะห์สามารถจับลักษณะเฉพาะตัวของแนวทางปฏิบัติ ในการต่อต้านการค้ามนุษย์ขององค์กร เอฟ บี โอ เช่น แนวคิดและความสัมพันธ์ทางสังคมมีส่วนกำหนดรูปแบบงานของพวกเขาอย่างไร หากมองในทางปฏิบัติ การรับรู้ มุมมองของผู้คน รวมไปถึงการเจรจาต่อรองในงานการต่อต้านการค้ามนุษย์ของพวกนั้นเป็นอย่างไร วิธีการวิเคราะห์นี้จึงช่วยสร้างความเข้าใจที่ครอบคลุมอย่างหลายมิติ ต่อองค์กร เอฟ บี โอ ในฐานะผู้มีบทบาทในการต่อต้านการค้ามนุษย์และการพัฒนา

ผลของการศึกษาวิจัยของวิทยานิพนธ์ฉบับนี้แสดงให้เห็นว่า แนวทางปฏิบัติในการต่อต้านการค้ามนุษย์บนพื้นฐานความเชื่อทางศาสนา มีความโดดเด่นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง จากการให้ความสำคัญต่องานต่อต้านการค้ามนุษย์ ในระยะเวลาหลังจากการบาดเจ็บ เช่น การเยียวยาบาดแผลทางจิตใจ หรือการฝึกวิชาชีพ แนวทางปฏิบัติดังกล่าว สามารถเป็นการแก้ปัญหาการค้ามนุษย์ ได้ในระดับบุคคลและทางจิตวิญญาณ ซึ่งบางครั้งก็อาจต้องแลกมาด้วยการแก้ปัญหาเชิงโครงสร้าง  องค์การ เอฟ บี โอที่ทำงานต่อต้านการค้ามนุษย์ ยังมีเครือข่ายผู้ให้ทุนที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งประกอบด้วยผู้บริจาคตามศรัทธาในระดับที่มีนัยสำคัญ เช่น คริสตจักร ผู้บริจาครายบุคคล และองค์กรเอฟ บี โอ อื่นๆ

ข้าพเจ้าพบว่าโลกทัศน์ทางศาสนาขององค์กรเอฟ บี โอ เป็นตัวกำหนดแนวทางปฏิบัติของพวกเขา ซึ่งนำไปสู่การให้ความสำคัญ กับการเปลี่ยนแปลงในระดับตัวบุคคล (ทางจิตวิญญาณและศีลธรรม) ด้วยเหตุนี้องค์กรเอฟ บี โอที่ทำงานต่อต้านการค้ามนุษย์ จึงสามารถมองได้ว่าเป็น ส่วนหนึ่งของรูปแบบการอภิบาลและการบำบัดรักษา นอกจากนี้ความสัมพันธ์ของการบริหารจัดการบนการจำกัดทางศาสนาของ ผู้ที่มีบทบาททั่วไปในด้านการต่อต้านการค้ามนุษย์ ส่งผลให้องค์กรเอฟ บี โอ ลดความสำคัญในอัตลักษณ์ทางศาสนาของพวกเขาลงในบางบริบท และสร้างรูปแบบการระดมทุนทางศาสนาที่ชัดเจน ความสัมพันธ์กับผู้ให้ทุนที่มีพื้นฐานความเชื่อทางศาสนา ทำให้องค์กรเอฟ บี โอ สามารถมุ่งเน้นไปที่ผู้นำทางศาสนา และยังช่วยสนับสนุนให้ใช้ศาสนาเป็นแรงผลักดันไปสู่การเปลี่ยนแปลงอีกด้วย

ท้ายที่สุดนี้ ข้าพเจ้าพบว่าองค์เอฟ บี โอ สามารถเชื่อมโยงความแตกต่างทางศาสนา กับชุมชนผู้นับถือศาสนาพุทธได้ ด้วยเหตุนี้องค์กรเอฟ บี โอจึงสร้างความเป็นเจ้าของร่วมกันกับชุมชนท้องถิ่น เกี่ยวกับความเข้าใจของสาเหตุการค้ามนุษย์และแนวทางการแก้ปัญหา ความแตกต่างระหว่างศาสนาและฆราวาสนั้นเชื่อมโยงได้ยากกว่า แต่องค์กรเอฟ บี โอ ที่มีระดับความศรัทธาที่เคร่งครัดน้อยกว่า สามารถเชื่อมโยงได้อย่างยืดหยุ่น

SUMMARY IN KHMER សេចក្តីសង្ខេបជាភាសាខ្មែរ

នេះជាសេចក្តីសង្ខេបនៃនិក្ខេបបទថ្នាក់បណ្ឌិតវិទ្យាសាស្រ្តនយោបាយ ដែលមានចំណងជើងថា «តើព្រោះតែជំនឿ? ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សនៅក្នុងប្រទេសថៃ និងកម្ពុជា (A matter of faith? Combatting human trafficking in Thailand & Cambodia) »។

បច្ចុប្បន្ន ការជួញដូរមនុស្សត្រូវបានប៉ាន់ស្មានថា បានបង្កផលប៉ះពាល់ដល់មនុស្សប្រមាណ ៤៩ លាននាក់ នៅទូទាំងពិភពលោក។ អង្គការជំនឿបង្គោល (Faith-based Organizations, FBOs) កំពុងចូលរួមយ៉ាងសកម្មជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាល អង្គការអន្តររដ្ឋាភិបាល និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលផ្សេងៗ នៅក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាជាសកលមួយនេះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ គេនៅមិនទាន់ឃើញមានការយកចិត្តទុកដាក់គ្រប់គ្រាន់លើការស្វែងយល់អំពីសកម្មភាពរបស់អង្គការជំនឿបង្គោល ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សនោះទេ។ តើយុទ្ធសាស្រ្ត និងសកម្មភាពរបស់អង្គការជំនឿបង្គោលទាំងនេះ មានភាពខុសប្លែកពីសកម្មភាពប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្សរបស់តួអង្គផ្សេងទៀតក្នុងអាណាចក្រ ឬតួអង្គដែលមិនជាប់ទាក់ទងនឹងជំនឿសាសនាដែរឬទេ?​ ហើយប្រសិនបើមានភាពខុសគ្នា តើខុសគ្នាបែបណាខ្លះ? និក្ខេបបទនេះមានគោលបំណងស្វែងយល់ និងពន្យល់អំពីតួនាទី និងឥទ្ធិពលនៃជំនឿនៅក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស និងជាផ្នែកមួយនៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការអភិវឌ្ឍន៍។

ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងនេះ និក្ខេបបទនេះមានសំណួរស្រាវជ្រាវចំនួន ៣៖ ​(ទី១) តើអង្គការជំនឿបង្គោលកំពុងធ្វើសកម្មភាពអ្វីខ្លះដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស ហើយថាតើយុទ្ធសាស្រ្តរបស់អង្គការទាំងនេះមានលក្ខណៈសម្គាល់​​បែបណាខ្លះ? (ទី២) តើកត្តាអ្វីខ្លះដែលកំណត់យុទ្ធសាស្រ្តប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សដោយផ្អែកលើជំនឿ? (ទី៣) តើសហគមន៍ក្នុងតំបន់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងប្រទេសថៃ យល់ឃើញ ឬទទួលយកបែបណាចំពោះការងារប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សរបស់អង្គការជំនឿបង្គោល? តាមរយៈការឆ្លើយតបនឹងសំណួរស្រាវជ្រាវទាំងនេះ ខ្ញុំអាចរួមចំណែកជំរុញការយល់ដឹងបន្ថែមទៀតអំពីតួនាទីរបស់អង្គសាសនា នៅ​​ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សនិយាយដោយឡែក និងនៅក្នុងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការអភិវឌ្ឍន៍ និយាយជារួម។

ដើម្បីឆ្លើយនឹងសំណួរស្រាវជ្រាវ និក្ខេបបទនេះប្រើប្រាស់ករណីសិក្សាមួយស្តីពីកិច្ចប្រឹងប្រែងក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សរបស់អង្គការជំនឿបង្កោល​ ដែលជាសាសនាគ្រិស្តចំនួន ៣ នៅក្នុងប្រទេសថៃ និងកម្ពុជា។ ប្រទេសថៃ និងប្រទេសកម្ពុជា គឺជាប្រទេសពីរដែលមានទម្រង់ និងលក្ខណៈនៃការជួញដូរមនុស្សប្រហាក់ប្រហែលគ្នា និងដែលមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងលើសកម្មភាពរបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល (NGOs) និងអង្គការជំនឿបង្គោល (FBOs)​ ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស។ ដូចនេះ ការសិក្សាអំពីបរិបទ​​ទាំ​ងនេះអាចផ្តល់ជាទស្សនវិស័យដែលមានភាពពាក់ព័ន្ធយ៉ាងទូលំទូលាយ ពោលគឺមិនមែនត្រឹមតែក្នុងបរិបទ​តំបន់ និងកិច្ចការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សប៉ុណ្ណោះទេ។ ការសិក្សានេះផ្អែកលើការសម្ភាសន៍ជាលក្ខណៈបុគ្គល និងការសម្ភាសន៍ជាក្រុម ជាមួយបុគ្គលិកនៅអង្គការជំនឿបង្គោល ការអង្កេតលើសកម្មភាពរបស់អង្គការជំនឿបង្គោល និងការពិនិត្យសិក្សាលើឯកសារ។ ព័ត៌មានជាក់ស្តែងក៏មានរួមបញ្ចូលផងដែរ នូវការសម្ភាសន៍ជាមួយតំណាងរបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលដែលមិនមានជាប់ទាក់ទងនឹងជំនឿឬសាសនា ប៉ុន្តែធ្វើកិច្ចការប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្សដូចគ្នា ការសម្ភាសន៍ជាមួយមន្រ្តីរាជរដ្ឋាភិបាល អ្នកទទួលជំនួយ និងសមាជិករបស់សហគមន៍នៅក្នុងតំបន់​ ដែលអង្គការជំនឿបង្គោលអនុវត្តសកម្មភាពការងារ។

និក្ខេបបទនេះប្រើប្រាស់ក្របខណ្ឌទ្រឹស្តីពហុទិដ្ឋភាព (Multidimensional theoretical framework) ដែលជួយឱ្យការវិភាគអាចកំណត់បាននូវលក្ខណៈពិសេសនៃសកម្មភាពអនុវត្តរបស់អង្គការគោលជំនឿ នៅក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស ព្រមទាំងឆ្លុះបញ្ចាំងថា តើគំនិត​ និងទំនាក់ទំនងសង្គមមានឥទ្ធិពលក្នុងការកំណត់សកម្មភាពការងាររបស់អង្គការគោលជំនឿបែបណា។ មួយវិញទៀត ក្របខណ្ឌទ្រឹស្តីនេះអាចឱ្យការវិភាគកំណត់បានថា​ តើសកម្មភាពការងារប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្សរបស់អង្គការគោលជំនឿត្រូវបានគេទទួលយក មើលឃើញ និងយកមកចរចាបែបណា នៅពេលអនុវត្តជាក់ស្តែង។ វិធីសាស្រ្តវិភាគនេះផ្តល់នូវការយល់ដឹងយ៉ាងទូលំទូលាយ និងគ្រប់ទិដ្ឋភាពអំពីអង្គការជំនឿបង្គោល (FBOs) ក្នុងនាមជាតួអង្គមួយក្នុងសកម្មភាពប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស និងការអភិវឌ្ឍន៍។

ការរកឃើញនៅក្នុងនិក្ខេបបទនេះបង្ហាញថា សកម្មភាពប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សដោយផ្អែកលើជំនឿមានភាពខុសប្លែកពីគេ ដោយសារវាផ្តោតលើដំណាក់កាលក្រោយរងគ្រោះដោយអំពើជួញដូរដូចជា ការព្យាបាលរបួសផ្លូវចិត្ត ឬការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ជាដើម។ សកម្មភាពបែបនេះអាចជាដំណោះស្រាយសម្រាប់បុគ្គល និងដំណោះស្រាយខាងផ្លូវចិត្ត ជាជាងដំណោះស្រាយសម្រាប់ឬសគល់នៃបញ្ហាទាំងមូល។ អង្គការជំនឿបង្គោលដែលធ្វើសកម្មភាពប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស គឺមានបណ្តាញអ្នកផ្តល់ជំនួយរបស់ខ្លួនជាក់លាក់ ហើយអ្នកផ្តល់ជំនួយទាំងនោះក៏ជាអ្នកមានជំនឿផងដែរ ក្នុងនោះអាចជា ព្រះវិហារគ្រិស្តសាសនា អ្នកផ្តល់ជំនួយជាលក្ខណៈបុគ្គល និងអង្គការជំនឿបង្គោលផ្សេងទៀត ជាដើម។

ខ្ញុំរកឃើញថា ទស្សនវិស័យពិភពលោកស្តីពីសាសនារបស់អង្គការជំនឿបង្គោល ជាកត្តាកំណត់នូវសកម្មភាពរបស់អង្គការទាំងនោះ ហើយវាបាននាំទៅរកការផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់លើការផ្លាស់ប្តូររបស់បុគ្គល (ទាំងផ្នែកស្មារតី និងសីលធម៌)។ ក្នុងន័យនេះ អង្គការគោលជំនឿដែលធ្វើសកម្មភាពប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សអាចត្រូវបានគេមើលឃើញថា កំពុងចូលរួមក្នុងកិច្ចការគ្រប់គ្រង និងដោះស្រាយបញ្ហាផ្លូវអារម្មណ៍ ឬស្មារតីរបស់ប្រជាជន។ បន្ថែមលើនេះ ការប្រើប្រាស់ឥទ្ធិពលក្នុងការរឹតត្បិតសាសនាក្នុងសកម្មភាពប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្ស ពីសំណាក់តួអង្គអាណាចក្រនៅក្នុងសង្គម បានជំរុញឱ្យអង្គការជំនឿបង្គោលកាត់បន្ថយការបង្ហាញអំពីជំនឿរបស់ពួកគេនៅក្នុងបរិបទសកម្មភាពជាក់លាក់មួយចំនួន ហើយបង្កើតនូវប្រភេទមូលនិធិជំនឿបង្គោលជាក់លាក់មួយ។ ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកផ្តល់ជំនួយដែលផ្អែកលើជំនឿនេះ បានជួយឱ្យអង្គការជំនឿបង្គោល អាចផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់លើថ្នាក់ដឹកនាំសាសនា និងការប្រើប្រាស់សាសនាជាកម្លាំងជំរុញឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរ។

ជាចុងក្រោយ ខ្ញុំរកឃើញថា អង្គការជំនឿបង្កោលអាចធ្វើជាស្ពានតភ្ជាប់ការបែងចែករវាងសាសនាជាមួយសហគមន៍ទទួលជំនួយដែលកាន់ពុទ្ធសាសនា។ តាមរយៈនេះ អង្គការជំនឿបង្គោលបានរួមគ្នាជាមួយសហគមន៍ក្នុងតំបន់ ក្នុងការស្វែងយល់អំពីមូលហេតុដែលបង្កឱ្យមានការជួញដូរមនុស្ស និងវិធីដោះស្រាយ។ វាមានការលំបាកក្នុងការតភ្ជាប់ការបែងចែងរវាងសាសនាចក្រ និងអាណាចក្រ ប៉ុន្តែអង្គការជំនឿបង្គោល (FBOs) ដែលមានការបញ្ជ្រាបជំនឿកម្រិតទាប អាចធ្វើជាស្ពានតភ្ជាប់ការបែងចែកនេះបានដោយងាយស្រួល។